λοχάδην

λοχάδην (Α)

επίρρ. δόλια, προδοτικά, με ενέδρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λόχος «ενέδρα, παγίδα» + επιρρμ. κατάλ. -άδην (πρβλ. νομ-άδην, τροχ-άδην)].